بیمار موردنظر پسری 22 ساله با تحصیلات سوم دبیرستان می باشد که دراثر تصادف با موتور سیکلت در تاریخ 31/4/80 دچار خونریزی مغزی شده و به مدت شش روز بیهوش بوده است. در اثر ضایعه مغزی در نیمه راست بدن دچار نیمه فلجی گردیده که با درمانهای فیزیوتراپی بر توان حرکتی او به میزان قابل توجهی افزوده شده است. در CT اسکن های اولیه بیمار، ضایعه در نواحی فرونتوپاریتال در هر دو نیمکره راست و چپ و در ناحیه ساب کورتیکال به سمت بیزال گانگلیونها بوده که به تدریج در CT اسکن های بعدی ازمیزان ضایعه در نیمکره راست کاسته شده ولی در نیمکره چپ همچنان ضایعه دیده می شود. بیمار در 23/7/80 برای گفتاردرمانی مراجعه نموده است. در ابتدابیمار انگیزه ای برای شروع گفتار نداشت و فقط به سوالات پاسخ می داد براساس آزمون زبان پریشی فارسی(دکتر نیلی پور، 1373) ارزیابی به عمل آمد که نتایج به شرح زیر است:
- اشکال در قسمت درک شنیداری (شامل شناخت اندام های بدن (نمره 2/0) – تشخیص راست و چپ اندام ها(نمره 5/3 دهم) – دستورات ساده (نمره 4/0) – درک مفاهیم پیچیده (نمره 5/0) .
- اشکال در خواندن(شامل خواندن کلمات (نمره 5/0) – خواندن شفاهی جملات (نمره 1/0) – درک خواندن (نمره 3/0)).
-اشکال در نوشتن (شامل دیکته حروف و کلمات (نمره 4/0) – دیکته جملات (نمره 5/0) – نوشتن آزاد (نمره 5/0)).
- اشکال در نامیدن و نام بردن (نمره 5/0).
-علاوه بر موارد فوق در گفتار بیمار تکرار نابجا زیاد مشاهده می شد.
- هیچگونه پارافازی در گفتار ایشان مشاهده نشده است.
باتوجه به اشکالات بیمار در زمینه های درک شنیداری، خواندن، نوشتن و نامیدن برنامه درمانی بر روی این موارد طرح ریزی شد و بیماری هفته ای یک جلسه تحت درمان قرار گرفت. پس از گذشت 12 جلسه بهبودیهای قابل ملاحظه ای در قسمت های فوق بدست آمد بگونه ای که طی ارزیابی مجدد نمرات درک شنیداری بیمار به 7/0 رسید – اشکال خواندن وی بکلی مرتفع گردیده است و نمرات وی به 9/0 و 10/0 می رسد اما در نوشتن، در شناسایی برخی از حروف و نوشتن جملات دچار اشکال است. در زمینه نامیدن و نام بردن نیز بهبودی های زیادی مشاهده شده است و تکرار نابجا کمتر شده است. نمرات نامیدن و نام بردن وی نیز به 9/0 رسیده است.